Wandel 4 daagse Winterspelt 2018 FOTO’S
19 oktober. Het vertrek naar onze wandel 4 daagse vertrok zoals gewoonlijk aan de kerk van Brasschaat. Afreis 14 u. sommigen onder ons reden rechtstreeks naar Winterspelt . Ik moet zeggen dat het bestuur zijn uiterste best heeft gedaan om ons toch een 4 daagse te bezorgen nadat deze in mei was afgelast wegens een faillissement van het gekozen hotel. Chapeau daarvoor. Je moet toch maar op zoek gaan naar een ander hotel, wandelingen verkennen, en voor plaats te zorgen om te eten. Iets wat jullie UITSTEKEND hebben gedaan Louis Pacquee en Achiel Bevers. Uiteraard ook de vrouwtjes van deze mensen. Ze hebben dit voor de eerste keer gedaan en ik moet zeggen “het waren mooie wandelingen” proficiat. Onze aankomst werd al direct goed in gang gezet met een paar aperitieven voor het eten. Zitten we in Duitsland of niet? Ik heb Bittburger 0,0% gedronken want ik ben een braaf manneke. Eigen lof stinkt zeggen ze hé? Maar goed de sleutels van de kamers werden verdeeld en iedereen kon gaan uitpakken voordat het avondmaal opgediend werd. Niet zoveel keus als in Zur Post maar toch lekker en voldoende. Nu was het Haus Hubertus waar we ons konden verheugen tussen onze wandelingen in. Zoals gewoonlijk hadden we weer twee schitterende wandelingen. De 1ste was er ééntje van een zwaardere categorie voor sommige personen. Het hoogteverschil had er wel wat mee te maken. Afstand 14,7 km. We liepen door de straatjes van Winterspelt en dan kwamen we na korte tijd in de bosrijke omgeving. Daar zijn we praktisch niet meer uitgeweest. Na een dik uur gewandeld te hebben gingen we even rusten. een verlossing voor de Marc met zijn zware rugzak. Wat ne mens niet moet overhebben voor zijn club. de jeneverkes liepen goe evenals de cake van Mieke. Na de nodige warmte te hebben opgedaan wandelden we nog een uurke naar onze middagstop. Dit was de pizzeria ” Im kleinen eck” in het stadje Bleialf door ons halfblei genoemd. Daar genoten we van vers belegde pistolekes en dat ze goed belegd waren hebben we geweten. Ikke geen 3 opgekregen, denk trouwens niemand. dit middagmaal was geregeld door onze verkenners Louis en Achiel. Van daaruit nog een paar stevige hellingen waarna we konden genieten van een fris pintje en een quiz. De volgende dag hadden we een wandeling van 14,2 kilometer. De dag daarvoor zat nog in de kuiten want er zijn er enkele thuisgebleven jammer genoeg. Terug vertrokken door de straatjes van Winterspelt en weer de bossen in. Na een goeie 7km kwamen we aan bij onze rustpost waar we broodjes en dergelijke kregen voorgeschoteld. De Marc is niet zo goed met thermossen want ik kreeg een tasje koffie van hem. De volledige inhoud van de thermos plus den dop in 1 taske. Ik mocht sloeberen. Gelukkig kon ik op de hulp rekenen van de gastvrouw. Na een dik uur zijn we daar verder gestapt richting Winterspelt door een lange tunnel waar verschillende mensen geschrokken zijn. Hoe kan dat nu? Bij aankomst in het hotel werden we zoals gewoonlijk nog getrakteerd op spelletjes van Ronny en Illona. Sjoelbakken met ballekes gooien en een nummertje kontschudden. Heb zelf den buikendans gedaan. de volgende dag ontbijt en inpakken van de koffers daar we om 10 u van de kamers af moesten. Die naar de auto’s gedaan en terug het hotel in voor een partijtje kegelen, onze jaarlijkse afsluiter. Gewonnen door wie? Frans Pacquee. Nu nog even een paar feitjes. Hilde heeft zweetvoeten. Die was ze aan het verzorgen toen we ons pistoleke aten lol . Bij sommige kontschudders waren de balletjes er niet ingelegd zodat ze konden blijven schudden. Ons Wiske heeft deze keer geen terrein afgebakend en Greta is mijn persoonlijke verpleegster. De tweede dag waren we 50 meter ver of ik lag plat op mijne smikkel. Omdat de Marc het zo schoon vroeg heb ik het nog eens moeten doen “sappig fotoke he Marc.” Maar goed, naar jaarlijkse gewoonte werd toen afscheid genomen door de Marc en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om zelf een speciaal cadeautje uit te delen. 25 jaar Noordergouw mocht zo niet aflopen. We vonden het allemaal spijtig dat Albert er niet bij was maar die had onverwacht andere verplichtingen. Volgend jaar met zijne kop naar den toog. ‘T zal hem leren. Zo vrienden en collega wandelaars tijd om af te sluiten, met nog een dikke proficiat voor de medewerkers die het allemaal weer goed hebben gedaan. Ook nog eens een dikke pluim voor 25 jaar Noordergouw.
Van Uw plaatselijke reporter de rudy