Waar: Den Bleken in Wuustwezel
Wanneer: Vrijdag 13 December om 11 uur
Startplaats/parking: Aan de Kapel van Sterbos
GPS: Sint-Godelievestraat 13, 2990 Wuustwezel
Korte wandelafstand: 6,5 km (rust op 3,5 km) waarvan 70% verhard
Lange wandelafstand: 11 km (rust op 8 km) waarvan 45% verhard
Rust: in de Saloon van cowboy dorp El Paso (KLIK HIER)
Enkele mooie foto’s van deze groepsactiviteit
————————————————————————————————
Verslag door Louis Laureyssens
Voor onze laatste groepswandeling, in clubverband, hadden we een afspraak aan de Kapelanij Sint-Antonius van Padua in het kleine gehucht Sterbos te Wuustwezel.
Toen ik, net op tijd, aankwam was de parking al goed volzet. In putteke winter, kille en sombere dagen binden onze wandelaars nog eens graag hun veters vast om wat van de natuur te genieten. Het is meteen duidelijk dat de belangstelling voor zulke organisaties groeit, want we telden niet minder dan 64 deelnemers bij het vertrek. Het is ook de geschikte moment om kennis te maken met onze leden die vrijblijvend ook andere mensen mogen uitnodigen.
Louis, de parcoursverantwoordelijke van dienst, had weer zijn uiterste best gedaan om de mooiste wegen en paden aan elkaar te rijgen en er een aantrekkelijke wandeling van te maken tussen Sterbos en Noordheuvel. Start! We steken de drukke Kalmthoutsesteenweg (N133) over en betreden meteen de kmo-zone De Nijverheid. Neen, vandaag, geen volgeladen vrachtwagens op de baan en geen lawaai, het is hier winter-rustig. We wandelen op een gezapig tempo tot het einde van de weg en dan … is de beloofde natuur in zicht.
De Bleke Heyde is, een afwisselend landschap met bossen in een overwegend landbouwgebied en een weekend- woongebied. Deze groene gordel tussen verschillende domeinen is erkend als een ‘specifiek woongebied met bosrijk karakter’ en staat zo in de kadaster vermeld. Fauna en flora zijn nu op rust, het ven… geen kwakende kikkers en rondfladderende vlinders en libellen, neen het is winter! Onderweg ontmoeten we enkele medewerkers van het Agentschap Natuur en Bos (ANB) die het gebied beheren. Bij navraag, hun taak bestaat erin om de Amerikaanse vogelkers te bestrijden. Deze plant kwam als sierboom naar Europa, maar werd ook als vulhout geplant in naaldbossen en als brandsingel om die bossen te beschermen tegen brand. Het blad zou de humus in de verzuurde ondergrond moeten verbeteren. De boom plant zich succesvol voort, houtduiven zijn dol op de kersen, en is nu bestempeld als ‘bospest’ of ‘invasieve exoot’. Als natuurliefhebber, heb ik het vaak over de zin en onzin van het kappen en verwijderen van uitheemse plantensoorten. Ik ga ervan uit dat bestrijden enkel nodig is wanneer de plaatselijke biodiversiteit in gevaar is. Is het niet het geval, laat dan alles zoals het is! Zo bestrijd men ook de reuzebalsemien, de Japanse duizendknoop en onze welgekende pontische rododendron. En laat ons eerlijk zijn, niets mooier dan een bloeiende rododendron in de lentemaand mei in onze bossen!
Uiteraard wandelen we verder, de ene geniet in stilte en de andere kan niet stoppen met tateren! Onderweg, een korte stop en genieten we van een lekker stukje cake, bakkunst van een clublid! Dank dame gevers! Tussen weide en bos zien we plotseling twee reetjes steels het bos induiken. We naderen stilaan de rustpost.
Westerndorp El Paso: langs de buitenkant ziet het er wat old-aged uit maar eenmaal de inkomdeur door is het een openbaring. Een straat, een bank, barbershop en kerk met kerkhofje en de saloon, alles opgebouwd in de stijl van het Wilde Westen. In de saloon, kunnen we onze benen strekken met een lekker biertje, koffie en een croque-monsieur. Best gezellig daar, maar ik mis wel muziek en had ook even een line dance willen doen!? Swa, de eigenaar, een cowboy uit Limburg, geeft ons een rondleiding in zijn domein van 8000 m2 groot. Er zijn plannen om dit jaar een indianendorp te maken en ook er te kunnen kamperen. Daags, zien we op tv een tv-spot, met bekende BV’ers voor het Schlagerfestival 2025 te Hasselt die opgenomen is in dit westerndorp in augustus 2024.
Een aangename kennismaking dus, maar het heeft wel dringend een opknapbeurt nodig. Vrijwilligers zijn steeds welkom.
We zetten onze tocht verder en na 2 km zijn we terug op de vertrekplaats. Tijd om afscheid te nemen, er is hier geen café in de buurt om na te kaarten, en tot een volgende groepswandeling in maart 2025.
Wij kijken reeds uit naar een nieuw jaar met weerom 4 nieuwe leuke groepswandelingen!